صبورانه به انتظار نشسته

اگر داریم نیرویی وارد میکنیم و حرکتی نمیبینیم ، لزوما به معنی بی ثمر بودن تلاشمان نیست ، این طبیعت جنبش و حرکت است ، شاید به نوعی تثبیت کننده فلسفه صبر است ، اما چرخ ها که به حرکت درآمد ،عظمت تلاشمان را در ابعادآن حرکت خواهیم دید ،جنبش آزادی خواهی این سرزمین بیش از صد سال است که صبورانه به انتظار نشسته است ، و من میدانم، از بین ما نسلی خوشبخت شاهد آن روز بزرگ خواهند بود .
روزی فیلم سازان آزادانه غم فروخورده مادران فرزند از دست داده ، خون به زمین ریخته عزیزان این مرز و بوم ، و قلمها و دلهای شکسته اهل اندیشه را فریاد خواهند کرد ، فیلم هایشان با "Inspired by a true story " آغاز خواهد گرفت و موی را بر تنها راست خواهد کرد، جوایز بیشمار را در دستهاشان خواهد نشاند ،و ثروتی بیکران را در جیبهایشان بیشتر از" آواتار" هم خواهند فروخت !چون جلوه های ویژه اش حقیقت محض است، حقیقت محبوس در زیر پوست و استخوان هر انسانی ، حقیقت حقه آزادی، گو اینکه این حقیقت محض امروز تنها به یمن زندگی آزادگان زنده مانده است .از همین رو این چند بیت را تقدیم همه آنانی میکنم که برای آزادی مملکتشان از جان شیرین خویش نیز به راحتی میگذرند.

کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند

کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند

کاش میشد خسته یارانم به راه سر دهند از دل نوای نغمه را

گام گام آن قدم ها در وطن ، مرهمی باشد روان تشنه را

کاش در فردای آزاد وطن چشم صد ها رفتگان بیدار بود

جان پاک آن پدر پیر وطن نیز همچون یاد وی بیدار بود

کاش خون اینهمه میهن پرست ، خون بهای روز آزادی نبود

کاش خاک زرخیز وطن نقره ریز جیب دجالان نبود

کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند

کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند

در میان این همه آشفتگی ، احتیاجی جز به دل بی باک نیست

زایش هوش و مرام ای هموطن ، تو بدان کز خاک ما فرار نیست

از برای مام میهن هم نفس ، لشگر گردن فرازان در رهند

مینشیند برتن ایران گزند ،می نیابی دل پلیدان جز به بند.

و آن نسل عزیز در میانه هیاهو وهیجان نسل جوان ، خاطرات عزیزش را مرور خواهد کرد.
فریاد بلند ما آن روزها رسا تر شنیده خواهد شد ، چه روزهایی !!! فردای ایران روشن تر از آفتاب گرم جنوب خواهد بود .

حق جهان