لطفآ قبل یا بعد از این متن، ویدئو ایران رویای ناتمام رو ببینید:
http://www.youtube.com/watch?v=gQH0Y7lgCag
میلاد عزیزم سلام
روزی که این ویدئو رو دیدم، در حال زندگی در یکی از مرفه ترین و به احتمال بیشتر زیباترین نقاط دنیا هستم ،من هم ایرانی ام ، اما نه ایرانی که اگر حتا از خود پرسیده باشد که برای کشورش چه کرده ، جوابی در خور داشته باشد .بیشتر برای خودم کار کرده ام ، اما انصافا و حقیقتا ، شاید اگر تو در موقعیت من بودی از من بهتر عمل میکردی ، من مغموم و چشم انتظار روزی هستم که سکانی در دست اهلان آن دیار قرار گیرد تا باز من غم نخورم،
گفتی تفنگ و ماشین و اسباب
بازی نداری ، دروغ هم نمیگفتی ...من اما تفنگ داشتم ، ماشین داشتم ، اما تو نداری، تو از شیره و تریاک در سنی شاکی هستی، که من نمیدانستم اینها چه اند وقتی به سن تو بودم،
فدای چشم و صورت معصوم تو، کاش میشد بند از بندم بگسلند(*) ، و امسال تو در دیاری شایسته منزلت آدمی پا میگرفتی، میدانم که کسانی هم هستند که در وضعیت به مراتب بد تراز تو زندگی میکنند ، اما شاید اگر دغدغه امثال تو را نداشتم به ان سیاهان آفریقایی بی آب هم بیش از امروز میاندیشیدم، آخر من به غزه و لبنان و پاکستان و هند بعد از تو میاندیشیدم، بعد از تو که اسباب بازی نداری و دنده های برادرت شکسته و پدرت بنای بی کار است و مادرت چرخ زندگی را میگذراند و شناسنامه ات در بیمارستان گرو درمان دندان های پدرت هستند ،،، کاش تدبیر این دیار در دستم بود، و نظرات نقادانه و مانع انحراف تیزتر ازعقاب این ملت بر سرم، آنگاه میفهماندم که پول خط لوله صلح بایسته و شایسته چه امور و کسانی است ، اینکه میلاد ما ثروتمند تر از آن است که اسبابی برای بازی نداشته باشد،که مادر زحمات کشش و بیمارش ، دو ماه کرایه عقاب افتاده داشته باشد، و بیمه نداشته باشد و ما بی غیرتانه چگونه به خود اجازه میدهیم که حتا فکر کنیم که از جیب این ملت خسته و خمود و رنجور و مظلوم 495 میلیارد دلار تخفیف بدهیم ، یعنی از تو و پدر و مادرت و برادرانت درعرض بیست و پنج سال ، درست زمانی که ممکن است بچه ای به سن امروز خودت ، تو را بابا صدا کند پنجاه میلیون تومان پول برده اند، همان ها که پز سمت شما بودن را میدهند و از جهل و فقر ی که خودشان بر جان و روح وراوانتان تحمیل کردند رایتان را هم به یغما میبرند، دارند روزی کلی پول از جیبهای خالیت هم میبرند عزیزم، تو حق دری که جایی زیبا بزرگ شوی، میهن بزرگ و زیبایت را بشانسی و به آن افتخار کنی ، زیبا ییهایش را لمس کنی و با تاریخ پر عظمت و مردان و زنان بزرگش آشنا شوی، تو نباید به فکر شیره و تریاک باشی، تو باید درس بخونی ، تو باید اتاق خودت را داشته باشی و رنج نکشی ، آن بی همه چیزهایی که سالها جان و مال و ناموس و همه چیز این ملت را سرمایه پدری نداشته خویش پنداشته و با آن ،جوری نرفتنی تر از آنچه مغول و عرب به این دیار کردند ، کردند باید جواب میدادند، اما نترس، روزی، من و نسل من با مثله شدن در راه آزادی هم که شده، حیثیت و شرف و عظمت و انسانیت را به این دیار باز میگرداند، تو سربلند از ایرانی بودن خود خواهی شد، و گر نه تو ، نسلی که تو درک خواهی کرد، ایران ما ،ایرانی که رویای چند نسل آن دیار از مشروطه تا مصدق و تا کنون بوده را درک خواهد کرد.
امروز در میهنت حتا توانایی تولید بنزین هم نیست، حتا توانایی تولید میزان بنزین تولید سی سال پیش هم نیست، تولید شش میلیون بشکه در روز کشوری سی میلیونی به سه میلیون در روز برای کشوری هفتاد میلیونی تبدیل شده، نه اینکه خود کفا شده باشیم عزیزم، نه ، بدبختیم ،نه اینکه نگران منابع برای نسل های آتی باشیم نه خیلی داریم که اگه بدونیم چطور خرجش کنیم نسل های بعد مون نفت نمیخوان، قادر نیستیم بنزین توی ماشینهامون رو تامین کنیم ، اون وقت ادعای نادولت مردانمان ، لوطی کش های بی همه چیز روز به روز بیشتره...
از قدیم درست گفته اند که شانس هم در خدمت ذهن آماده است، اما ذهن ما نه آن قدری اماده بود که پای صندوق برود و نگذارد این اشتباه طبیعت مفت و مجانی به کاخ ریاست جمهوری برسد تا نداند با نفت صد دلاری و صندوقبه زحمت پرشده از نفت نه دلار و جان مردم هم میهنش باید چگونه برخورد کند، ذهن ما نا آماده تر از آن بود که عنان جنبش مدنی و آزادی طلبانه صد ساله خود را به دستانی ناتوان نسپرد که برای نیمی از جمعیت آن کشور حق رای هم قائل نیست .(http://dar-gah.blogspot.com/2010/07/blog-post_01.html )
حتا عظمت ارتش ایران هم نمانده تا شاه سعودی هم حالا برای ما زرت و پرت کند، اینها همه را به یاد بسپار، روزی حافظه ات به یاریت میشتابد، تا در پذیرش خرافه تعجیل نکنی،تا مسبببان فقر و نگرانی و وجود از نفرت سرشار دیروز میلادها رو درست تشخیص بدهی. روزی بزرگ میشی، یادت باشه، که اگه اون جوری که فک میکنی میخواهی ، پلیس شدی، به کسی زور نگی، سر از جایی مثل کهریزک در نیاری، آدم ها رو نزنی واسه اینکه سعادت میلاد های مثل تو رو با روشی درست میخوان ، کاش ایرانمون ازاد بود، و همه با هم غریبه نبودن، کاش میهن دوستی و میهن پرستی، ناشی از بیکاری و خوشی زیردل زدن تلقی نمیشد، کاش تو هم نو نهالیت رو توی کشوری هم شان بزرگترین اندیشه های خاسته از دیار دیرت تجربه میکردی، ایرانی آشنا ، سبز و بزرگ و بی تعلق .
(*)
کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند
کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند
کاش میشد خسته یارانم به راه سر دهند از دل نوای نغمه را
گام گام آن قدم ها در وطن ، مرهمی باشد روان تشنه را
کاش در فردای آزاد وطن چشم صد ها رفتگان بیدار بود
جان پاک آن پدر پیر وطن نیز همچون یاد وی بیدار بود
کاش خون اینهمه میهن پرست ، خون بهای روز آزادی نبود
کاش خاک زرخیز وطن نقره ریز جیب دجالان نبود
کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند
کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند
در میان این همه آشفتگی ، احتیاجی جز به دل بی باک نیست
زایش هوش و مرام ای هموطن ، تو بدان کز خاک ما فرار نیست
از برای مام میهن هم نفس ، لشگر گردن فرازان در رهند
مینشیند برتن ایران گزند ،می نیابی دل پلیدان جز به بند.
توضیح : ذخایر شناخته شده کنونی نفت در ایران بالغ بر یکصد و سی و پنج میلیارد بشکه میبشاد، که ضرر ناشی ازعدم برداشت نفت با نرخ سی سال پیش و بدون توجه به مسائلی مثل اشتغال زایی، تاسیس پالایشگاه و اثرات مفید و سود مضاعف ساز ناشی از ان، توسه زیر ساختی و ضررهای ناشی ازعدم انجام آن، بالغ بر سه هزار میلیارد دلار است ، رقمی که تزریق صنعتی آن به پیکر مجروح ایران خسته میتوانست ما را به هدف برنامه ریزی شده سی سال پیش ،یعنی حرکت تا استقرار در موقعیت چهارم اقتصادی جهان کمک کند،
چون جهانم حلقهٔ میمی بود
کی چنین جایی مرا بیمی بود
http://www.youtube.com/watch?v=dJx654LNPaY&feature=PlayList&p=E2469E20EE0016BC&playnext_from=PL&playnext=1&index=8&skipcontrinter=1
http://www.youtube.com/wat
http://www.youtube.com/watch?v=_bZyuSS7hHU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=JgrDmbwZ4-A&feature=fvw
http://www.youtube.com/wat
میلاد عزیزم سلام
روزی که این ویدئو رو دیدم، در حال زندگی در یکی از مرفه ترین و به احتمال بیشتر زیباترین نقاط دنیا هستم ،من هم ایرانی ام ، اما نه ایرانی که اگر حتا از خود پرسیده باشد که برای کشورش چه کرده ، جوابی در خور داشته باشد .بیشتر برای خودم کار کرده ام ، اما انصافا و حقیقتا ، شاید اگر تو در موقعیت من بودی از من بهتر عمل میکردی ، من مغموم و چشم انتظار روزی هستم که سکانی در دست اهلان آن دیار قرار گیرد تا باز من غم نخورم،
گفتی تفنگ و ماشین و اسباب
بازی نداری ، دروغ هم نمیگفتی ...من اما تفنگ داشتم ، ماشین داشتم ، اما تو نداری، تو از شیره و تریاک در سنی شاکی هستی، که من نمیدانستم اینها چه اند وقتی به سن تو بودم،فدای چشم و صورت معصوم تو، کاش میشد بند از بندم بگسلند(*) ، و امسال تو در دیاری شایسته منزلت آدمی پا میگرفتی، میدانم که کسانی هم هستند که در وضعیت به مراتب بد تراز تو زندگی میکنند ، اما شاید اگر دغدغه امثال تو را نداشتم به ان سیاهان آفریقایی بی آب هم بیش از امروز میاندیشیدم، آخر من به غزه و لبنان و پاکستان و هند بعد از تو میاندیشیدم، بعد از تو که اسباب بازی نداری و دنده های برادرت شکسته و پدرت بنای بی کار است و مادرت چرخ زندگی را میگذراند و شناسنامه ات در بیمارستان گرو درمان دندان های پدرت هستند ،،، کاش تدبیر این دیار در دستم بود، و نظرات نقادانه و مانع انحراف تیزتر ازعقاب این ملت بر سرم، آنگاه میفهماندم که پول خط لوله صلح بایسته و شایسته چه امور و کسانی است ، اینکه میلاد ما ثروتمند تر از آن است که اسبابی برای بازی نداشته باشد،که مادر زحمات کشش و بیمارش ، دو ماه کرایه عقاب افتاده داشته باشد، و بیمه نداشته باشد و ما بی غیرتانه چگونه به خود اجازه میدهیم که حتا فکر کنیم که از جیب این ملت خسته و خمود و رنجور و مظلوم 495 میلیارد دلار تخفیف بدهیم ، یعنی از تو و پدر و مادرت و برادرانت درعرض بیست و پنج سال ، درست زمانی که ممکن است بچه ای به سن امروز خودت ، تو را بابا صدا کند پنجاه میلیون تومان پول برده اند، همان ها که پز سمت شما بودن را میدهند و از جهل و فقر ی که خودشان بر جان و روح وراوانتان تحمیل کردند رایتان را هم به یغما میبرند، دارند روزی کلی پول از جیبهای خالیت هم میبرند عزیزم، تو حق دری که جایی زیبا بزرگ شوی، میهن بزرگ و زیبایت را بشانسی و به آن افتخار کنی ، زیبا ییهایش را لمس کنی و با تاریخ پر عظمت و مردان و زنان بزرگش آشنا شوی، تو نباید به فکر شیره و تریاک باشی، تو باید درس بخونی ، تو باید اتاق خودت را داشته باشی و رنج نکشی ، آن بی همه چیزهایی که سالها جان و مال و ناموس و همه چیز این ملت را سرمایه پدری نداشته خویش پنداشته و با آن ،جوری نرفتنی تر از آنچه مغول و عرب به این دیار کردند ، کردند باید جواب میدادند، اما نترس، روزی، من و نسل من با مثله شدن در راه آزادی هم که شده، حیثیت و شرف و عظمت و انسانیت را به این دیار باز میگرداند، تو سربلند از ایرانی بودن خود خواهی شد، و گر نه تو ، نسلی که تو درک خواهی کرد، ایران ما ،ایرانی که رویای چند نسل آن دیار از مشروطه تا مصدق و تا کنون بوده را درک خواهد کرد.
امروز در میهنت حتا توانایی تولید بنزین هم نیست، حتا توانایی تولید میزان بنزین تولید سی سال پیش هم نیست، تولید شش میلیون بشکه در روز کشوری سی میلیونی به سه میلیون در روز برای کشوری هفتاد میلیونی تبدیل شده، نه اینکه خود کفا شده باشیم عزیزم، نه ، بدبختیم ،نه اینکه نگران منابع برای نسل های آتی باشیم نه خیلی داریم که اگه بدونیم چطور خرجش کنیم نسل های بعد مون نفت نمیخوان، قادر نیستیم بنزین توی ماشینهامون رو تامین کنیم ، اون وقت ادعای نادولت مردانمان ، لوطی کش های بی همه چیز روز به روز بیشتره...
از قدیم درست گفته اند که شانس هم در خدمت ذهن آماده است، اما ذهن ما نه آن قدری اماده بود که پای صندوق برود و نگذارد این اشتباه طبیعت مفت و مجانی به کاخ ریاست جمهوری برسد تا نداند با نفت صد دلاری و صندوقبه زحمت پرشده از نفت نه دلار و جان مردم هم میهنش باید چگونه برخورد کند، ذهن ما نا آماده تر از آن بود که عنان جنبش مدنی و آزادی طلبانه صد ساله خود را به دستانی ناتوان نسپرد که برای نیمی از جمعیت آن کشور حق رای هم قائل نیست .(http://dar-gah.blogspot.co
حتا عظمت ارتش ایران هم نمانده تا شاه سعودی هم حالا برای ما زرت و پرت کند، اینها همه را به یاد بسپار، روزی حافظه ات به یاریت میشتابد، تا در پذیرش خرافه تعجیل نکنی،تا مسبببان فقر و نگرانی و وجود از نفرت سرشار دیروز میلادها رو درست تشخیص بدهی. روزی بزرگ میشی، یادت باشه، که اگه اون جوری که فک میکنی میخواهی ، پلیس شدی، به کسی زور نگی، سر از جایی مثل کهریزک در نیاری، آدم ها رو نزنی واسه اینکه سعادت میلاد های مثل تو رو با روشی درست میخوان ، کاش ایرانمون ازاد بود، و همه با هم غریبه نبودن، کاش میهن دوستی و میهن پرستی، ناشی از بیکاری و خوشی زیردل زدن تلقی نمیشد، کاش تو هم نو نهالیت رو توی کشوری هم شان بزرگترین اندیشه های خاسته از دیار دیرت تجربه میکردی، ایرانی آشنا ، سبز و بزرگ و بی تعلق .
(*)
کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند
کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند
کاش میشد خسته یارانم به راه سر دهند از دل نوای نغمه را
گام گام آن قدم ها در وطن ، مرهمی باشد روان تشنه را
کاش در فردای آزاد وطن چشم صد ها رفتگان بیدار بود
جان پاک آن پدر پیر وطن نیز همچون یاد وی بیدار بود
کاش خون اینهمه میهن پرست ، خون بهای روز آزادی نبود
کاش خاک زرخیز وطن نقره ریز جیب دجالان نبود
کاش میشد بند از بندم بگسلند، میهنم را وانهند
کاش میشد آتش اندر من زنند ،میهنم را وانهند
در میان این همه آشفتگی ، احتیاجی جز به دل بی باک نیست
زایش هوش و مرام ای هموطن ، تو بدان کز خاک ما فرار نیست
از برای مام میهن هم نفس ، لشگر گردن فرازان در رهند
مینشیند برتن ایران گزند ،می نیابی دل پلیدان جز به بند.
توضیح : ذخایر شناخته شده کنونی نفت در ایران بالغ بر یکصد و سی و پنج میلیارد بشکه میبشاد، که ضرر ناشی ازعدم برداشت نفت با نرخ سی سال پیش و بدون توجه به مسائلی مثل اشتغال زایی، تاسیس پالایشگاه و اثرات مفید و سود مضاعف ساز ناشی از ان، توسه زیر ساختی و ضررهای ناشی ازعدم انجام آن، بالغ بر سه هزار میلیارد دلار است ، رقمی که تزریق صنعتی آن به پیکر مجروح ایران خسته میتوانست ما را به هدف برنامه ریزی شده سی سال پیش ،یعنی حرکت تا استقرار در موقعیت چهارم اقتصادی جهان کمک کند،
چون جهانم حلقهٔ میمی بود
کی چنین جایی مرا بیمی بود
http://www.youtube.com/watch?v=dJx654LNPaY&feature=PlayList&p=E2469E20EE0016BC&playnext_from=PL&playnext=1&index=8&skipcontrinter=1
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر